موج دریا زده را تنگه ساحل قفس است ماهی تنگ نباشد دل طوفانی ما موج دریا زده را تنگه ساحل قفس است ماهی تنگ نباشد دل طوفانی ما عاقلان پا مگذارید به میخانه ی عشق داغ صد مهر جنون خورده به پیشانی ما خرقه و اطلس و دیبا همگی مال شما خرقه ای نیست برازنده ی عریانی ما زلف ما چون خم زنجیر گره در گره است شانه رَم میکند از فرط پریشانی ما